Ludwik Schmitd

Ludwik Schmidt, phm ~ Założyciel Gromady Zuchów “Juhasy”
i  15tej D.H.

. . . .

W czasie II-giej wojny swiatowej, był instruktorem w harcerstwie i działał w Armi Krajowej (Polish Underground) przeciw Niemców. W tym samym czasie organizowal harcerstwo w Szarych Szeregach. Wraz z miejscowymi działaczami ZHP zorganizował on konspiracyjny hufiec Szarych Szeregów o kryptonimie “Rój Tom” i został mianowany jego komendantem. Hitlerowce go wynależli, został ranny i go aresztowano. Posłany został do obozu koncentracyjnego w Dachau. Za jego działalność w AK i w harcerstwie i za jego bochaterstwo, przyznano mu najwyższe polskie odznaczenie wojskowe, srebrny krzysz Virtuti Military.

Po końcem wojny został uwolniony, wyzdrowiał, ożenił się z harcerką, i pryjechał tu do Toronto, gdzie kochając harcerstwo załorzył nasze jednostki.


Artykuły/Życiorys

https://legionowo.pl/pl/a/ludwik-schmidt-1916-2008-tytul-nadano-30-07-1997-r

Ludwik Schmidt (1916 – 2008)

Ludwik Schmidt urodził się 7 września 1916 roku w Wendyczanach, powiat Mohylów Podolski.

W 1920 roku rodzina Schmidtów przybyła do Kraju i osiedliła się w Kaliszu. Tam Ludwik ukończył szkołę powszechną i gimnazjum ogólnokształcące.

Po maturze rozpoczął wyższe studia na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Studia przerwała mu wojna.

Ludwik od lat szkolnych był członkiem Związku Harcerstwa Polskiego. Po wstąpieniu do drużyny im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu zdobył kolejne stopnie harcerskie – od Młodzika do Harcerza Rzeczypospolitej, liczne sprawności harcerskie oraz przygotowanie instruktorskie.

To ostatnie obejmuje ukończone w latach 1934-1939 kursy instruktorskie podharcmistrzowskie, żeglarskie i morskie. Z racji aktywnego angażowania się w działalność harcerską zdobył szerokie znajomości wśród kierowniczej kadry Związku Harcerstwa Polskiego, które były Mu bardzo przydatne później, przy organizowaniu konspiracyjnego harcerstwa.

W latach 1940-1944 Ludwik Schmidt wraz ze swoją siostrą Jadwigą, mając status wysiedlonych przez okupanta z Kalisza, zamieszkał w Legionowie.

Ludwik pracował w tartakach Maurycego hr. Potockiego w Legionowie i Zegrzu. Po przybyciu do Legionowa nawiązał konspiracyjne kontakty wojskowe z dowództwem konspiracyjnego pułku o kryptonimie “I Rejon Marianowo-Brzozów” VII Obwodu “Obroża” Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej.

Głównym celem Polskiego Państwa Podziemnego wobec młodzieży było chronienie jej przed okupantem, wychowywanie na zasadach etycznych i patriotycznych oraz zapewnienie jej właściwego wykształcenia. Ze względu na represje mogło to być realizowane jedynie w warunkach konspiracyjnych.

Do kierowania konspiracyjnym środowiskiem młodzieżowym dowództwo I Rejonu delegowało zaufanego harcerza i żołnierza AK – Ludwika Schmidta, który przybrał pseudonim “Rabczyk”. Wraz z miejscowymi działaczami ZHP zorganizował On konspiracyjny hufiec Szarych Szeregów o kryptonimie “Rój Tom” i został mianowany jego komendantem.

Hufiec obejmował męskie drużyny w Legionowie, Chotomowie, Jabłonnie, Zegrzu, Nieporęcie, Wiśniewie i Choszczówce oraz 4 drużyny żeńskie: z Legionowa, Chotomowa, Jabłonny i Wiśniewa. Stan ilościowy “Roju Tom” w lipcu 1944 roka wynosił ok. 300 harcerek i harcerzy.

Do zadań kierownictwa hufca należało zorganizowanie i prowadzenie konspiracyjnego szkolenla młodzieży. Program tego szkolenia obejmował wyszkolenie harcerskie i wojskowe. Wyszkolenie harcerskie oparte było na wdrażaniu zasad etyczno-moralnych i patriotycznych przy realizacji trzy-etapowego programu “DZIŚ-JUTRO-POJUTRZE”.

W zakresie wyszkolenia konspiracyjnego i wojskowego, podporządkowanego na wszystkich szczeblach dowództwu Armii Krajowej, mieściło się: przysposobienie wojskowe bądź sanitarne, wywiad dotyczący zbierania wiadomości o nieprzyjacielu oraz działalność propagandowa.

Dla starszych harcerzy było prowadzone również szkolenie w zakresie “małego sabotażu”. Na podkreślenie zasługuje fakt bardzo ścisłej współpracy “Rabczyka” – komendanta “Roju Tom” z Głównym Inspektorem Szkolenia I Rejonu – por. Edwardem Dietrichem “Ralfem”.

Kierownictwo Hufca “TOM” współdziałało również z Tajną Organizacją Nauczycielską, realizującą w konspiracji zakazane przez okupanta nauczanie przedmiotów ogólnokształcących i historii Polski. Większość nauczycieli uczestniczyła w konspiracji, wielu z nich łączyło funkcje pedagogiczne z instruktorstwem szaroszeregowym.

Główną troską Kierownictwa Hufca i Dowództwa I Rejonu było utrzymanie bezpieczeństwa konspiracji harcerskiej i tajnego nauczania.

Obok konspiracyjnej działalności harcerskiej “Rabczyk” uczestniczył w konspiracji wojskowej. W 1942 roku ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty im. Władysława Sikorskiego w stopniu kaprala podchorążego.

Następnie sprawował funkcję dowódcy plutonu 705, w 2. kompanii I batalionu kpt.”Znicza” (profesora Bolesława Szymkiewicza). Pomagał również w zajęciach kursu Szkoły Podchorążych jako instruktor pomocniczy.

Był angażowany do akcji przerzutów alianckiej broni zrzutowej. W akcji “Burza” w 1944 roku uczestniczył w walkach powstańczych na terenie Legionowa i okolic. We wrześniu przeszedł w oddziałach “Znicza” do Puszczy Kampinoskiej. Brał udział w walkach Zgrupowania Kampinos, aż do Jaktorowa. W czasie walk powstańczych był dwukrotnie ranny.

Aresztowany przez okupanta został zesłany do obozu koncentracyjnego w Gross Rosen, następnie do Flossenburga i Dachau. W końcu kwietnia 1945 roku doczekał wyzwolenia przez Aliantów. Po przejściach obozowych Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie skierowały go do szpitali w Egipcie i Bejrucie.

Po rekonwalescencji wstąpił w związek małżeński z p. Adolfiną z Thielów. Od 1949 roku zamieszkiwał wraz z rodziną na stałe w Toronto (Kanada). Przez wiele lat, aż do emerytury, był pracownikiem magistratu miasta Toronto.

Był ojcem trojga dzieci.

Ludwik Schmidt pseudonim “Rabczyk” posiadał następujące odznaczenia związane z walką o niepodległość: Srebrny Krzyż Virtuti Militari V Klasy, Krzyż Walecznych, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Partyzancki i inne.

Według zachowanych opinii zarówno akowskich, jak i szaro-szeregowych “Rabczyk” łączył zdolności organizacyjne z odwagą i roztropnością, dzielnością i odpowiedzialnością.

Ludwik wykazywał także zdolności dydaktyczne i wychowawcze wobec swoich podwładnych, których traktował z reguły z wyrozumiałością i serdecznością. Uważał się wobec podwładnych bardziej za starszego kolegę niż przełożonego.

Przez cały okres przebywania na obczyźnie “Rabczyk” utrzymywał kontakty z naszym środowiskiem konbatanckim. Brał udział w obchodach rocznicowych, uczestniczył w akcji upamiętniającej miejsca i zdarzenia okupacyjnej martyrologii.

Z jego inicjatywy brzozowym krzyżem upamiętniona została pierwsza rocznica śmierci podchorążych, poległych w 1 czerwca 1943 roku w osłonie transportu broni zrzutowej w miejscowości Stanisławów.

Po wojnie w 1957 roku uczestniczył w fundacji tablicy pamięci w kościele pw. św. Jana Kantego, zniszczonej przez “nieznanych sprawców”, a potem w fundacji odtwarzania zniszczonej tablicy w 1986 roku i tablicy harcerzy “Roju Tom” w 1988 roku w tym samym kościele.

Z okazji poświęcenia sztandaru “Roju Tom” nadesłał przesłanie do uczestników uroczystości, które zostało odczytane przy Pomniku Polski Walczącej w dniu 28 września 1996 roku.

W 1997 roku za całokształt zasług dla miasta Ludwik Schmidt otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Legionowa.

Ludwik Schmidt zmarł w Toronto dn. 5 lutego 2008 roku.

Na podstawie materiałów archiwalnych Środowiska Kombatanckiego “Obroża” opracował dr inż. Andrzej Paszkowski, Sekcja Historyczna Koła Nr 1 ŚZŻAK, Legionowo, listopad 1996
Uzupelnienia – Muzeum Historyczne w Legionowie, luty 2008 r.


Artykuł
Krótki Fragment :
https://legionowo.zhp.pl/szare-szeregi-roj-tom/

” … Konspiracyjne harcerstwo w Legionowie, podobnie jak w całym kraju, zaczęło powstawać tuż po wkroczeniu Niemców we wrześniu 1939 r. Początkowo były to grupy liczące 5-6 osób, wyłonione z działających na tym terenie do wybuchu wojny hufców (żeńskiego i męskiego) związku Harcerstwa Polskiego. W miarę upływu czasu grupy te rozrastały się, a starsi instruktorzy, w oparciu o istniejącą już komórkę Armii Krajowej konspiracyjnego pułku „Marianowo – Brzozów”, zaczęli tworzyć sieć organizacyjną Szarych Szeregów na terenie I Rejonu „Marianowo” VII Obwodu „Obroża” AK.

W Legionowie zadanie to podjęli: hm. Kazimierz Urbański ps. „Sławomir”[2], hm. Stanisław Godlewski ps. „Grabowski” – komendant Hufca ZHP w Legionowie do 1939 r., hm. Jerzy Latocha ps. – „Dąb” drużynowy drużyny im. Lisa-Kuli przy Szkole Powszechnej nr 3 i hm. Józefa Iwaszkiewiczówna – drużynowa drużyny im. Dzieci Lwowa przy Szkole Powszechnej nr 1, a później Ludwik Schmidt ps. „Rabczyk” i inni.

Hm. Stanisław Godlewski i wysiedlony z Kalisza do Legionowa phm. Ludwik Schmidt nawiązali kontakt z komendą w Warszawie i pod kryptonimem „Rój-Tom” („Tom” – to środkowe litery z nazwy miejscowości Chotomów) wprowadzili hufiec w skład tajnej chorągwi ZHP „Ul-Puszcza”. „Rabczyk” został mianowany komendantem „Roju-Tom”.

Chorągiew Mazowiecka była jedna z największych chorągwi Szarych Szeregów. Według szacunków w 1944 r. liczyła około 2700 harcerzy i harcerek. Legionowski „Rój-Tom” liczył w tym czasie około 300 harcerzy i harcerek.[3]

Proces formowania drużyn Szarych Szeregów nie był ani szybki, ani prosty. Względy bezpieczeństwa nie pozwalały na jakiekolwiek pochopne działania, więc istnienie tajnej organizacji nie ujawniano nikomu z koleżanek czy kolegów, co do których nie było pewności, że można im całkowicie zaufać. Z tego właśnie powodu, znani na danym terenie starsi instruktorzy ZHP nie mogli pełnić kierowniczych ról w tajnym harcerstwie. Zazwyczaj przenoszeni byli do pracy w innych miejscowościach. Wspomniane wcześniej, kilkuosobowe grupy zaufanych harcerzy i harcerek powoli rozrastały się, by w latach 1941-1943 przekształcać się w regularne drużyny.[4]

Lokalizacja drużyn Szarych Szeregów „Roju-Tom”

Harcerza Szarych Szeregów obowiązywało przedwojenne prawo i przyrzeczenie. Formułę przyrzeczenia uzupełniono dodatkiem roty konspiracyjnej: „…ślubuje na twoje ręce pełnić służbę w Szarych Szeregach, tajemnic organizacyjnych dochować, do rozkazów służbowych się stosować, nie cofnąć się przed ofiarą życia”. … ”

 


 

Ludwik Schmidt
Obituary

 

SCHMIDT, Ludwik The family of Ludwik Schmidt sadly announces his passing, on Tuesday, February 5, 2008, in Toronto, in his 92nd year. His wife of 59 years, Adolfina, was at his side. He will be sadly missed by his son Wojtek (Irene), and by his daughters Basia and Tenia (John). Fondly remembered by his family and friends in Poland, France, England, Canada and the U.S.A. Ludwik was born in Wendyczany, Poland, on September 7, 1916. His studies were interrupted by W.W. II, during which, he proudly fought as a member of the Polish AK movement. Wounded and captured he was sent to a concentration camp, where he remained until he was freed by the U.S. Army. He was transported to an army hospital in Italy for convalescence, and later to Egypt and Beirut. For service to his country, he was awarded the Medal of Virtuti Militari. Newly married, he immigrated to Canada in 1949 with his wife Ada. He retired from the City of Toronto as a draftsman in the Planning Department after 30 years. As a Polish Scout, he dedicated many years to that organization to pass on its principles and traditions. He was also a fervent member of the SPK, (Polish Combatants Association) where he was pleased to lend his energy and insight. Friends may call at the Turner & Porter Funeral Home, 436 Roncesvalles Ave. (at Howard Park Ave.), on Sunday from 2-4 and 6-8 p.m. Prayers 6 p.m. Funeral Mass to be held at St. Casimir’s Church, 156 Roncesvalles Ave., on Monday, February 11, 2008 at 10:15 a.m. Interment Park Lawn Cemetery. If desired, donations to the charity of your choice would be appreciated.

 

Dhna Ada była silną podpórką i przyjacielem naszych jednostek w Szczepie. Reprezentowała swojego męża na naszej Mszy 50-lat rocznicy.  Jej syn Wojtek uczestniczył w bankiecie 50-lat rocznicy istnienia Szczepu

Dhna Adolfina Zofia Schmidt

October 24, 1921 –  May 4, 2019

Adolfina Zofia Schmidt
With her family by her, Ada, passed away peacefully on May 4th, 2019 at Copernicus Lodge. Predeceased by her husband Ludwik Schmidt. Loving Mother of Wojtek & his wife Irene and daughters Basia, and Tenia. She will be greatly missed by her children, extended family and friends in Canada and in Poland.
Ada was born October 24, 1921 in Jasień, Poland.
In April 1940 she was forcefully moved with her parents to Siberia. After 2 years of mandatory work, she and her parents made their way to Persia and then Lebanon where she studied and received her Doctorate as a Dental Surgeon. For 2 years she worked as a Dental Surgeon at a Red Cross dental clinic before immigrating to Canada.
Ada was dedicated to scouting in Poland, Beirut and Canada, where she was exceptionally active during the 1950’s and continued until her 90’s. Her energy, dedication and enthusiasm will be missed.
Ada retired after many years of service in medical and administrative capacity from Queen Elizabeth Hospital.
Ada was a Pole by birth and also a proud Canadian.
She was very accomplished, and charitable, enjoyed music, movies and travel to warmer destinations. She was loved, respected and appreciated.
The family is grateful to the staff at Copernicus Lodge for their care and compassion. Special thanks to the 5th floor long term care staff.